Het proeven van een 30 jaar oude witte thee

30 jaar oude witte thee
30 jaar oude witte thee

Sommige mensen weten dat ik een voorkeur heb voor gerijpte theeën. Ik vind het mooi hoe de thee zich ontwikkeld, extra lagen krijgt, zonder z’n oorspronkelijke identiteit te verliezen.

Misschien hou ik van gerijpte theeën omdat ik ook hou van de ontwikkeling van de mens. Hoe naarmate ze ouder worden ze mooier worden, extra lagen ontwikkelen, zonder hun eigen identiteit te verliezen.

Dus toen ik een sample kreeg van een 30 jaar oude witte thee kon mijn lol niet op! Daar ik iets ouder ben was ik nog maar iets van een jaar of 2 toen deze thee geplukt werd. Wat een aparte beslissing van die mensen om deze thee niet op te drinken maar te bewaren. En te bewaren en te bewaren en te bewaren. En terwijl ik druk bezig was m’n eigen identiteit te ontdekken en te ontwikkelen, lag deze thee waarschijnlijk ergens op een plank, gewoon te liggen, meegaand met de seizoenen. De ene keer vochtig en warm, dan weer droog en minder warm. En de thee die rustig de tijd nam om zich te ontwikkelen.

Gaiwan
Gaiwan

Voor het zetten van deze thee gebruikte ik 2,5 gram. In een glazen potje en daarna opnieuw 2,5 gram in een Gaiwan. Ik proefde wat dat betreft weinig verschil. Gezet met Spa blauw. Ik wilde van deze thee alles in mij opnemen, dus ook de allereerste schenking om de thee te spoelen. De eerste 20 seconden. Verrukkelijk! Daarna steeds zo’n 2 minuten gezet, in de gaiwan 20/30 seconden vanwege een kleinere inhoud en om het op een andere manier te proberen.

Het eerste wat me opviel bij het proeven was hoezeer de smaak leek op een Pu-erh. Dezelfde gronderigheid en aardsheid. Logisch aangezien pu-erh ook een gerijpte thee is. Herfstbladeren kwamen in m´n op tijdens het proeven. Kruidig en vol met een prachtige amberkleurige kleur. Het meest bijzondere vond ik de combinatie in smaak van het gerijpte kruidige én die van een jonge witte thee die duidelijk nog steeds herkenbaar was. Dit is een thee die z’n oorspronkelijke identiteit niet verloren heeft.

Het theeblad na het zetten
Het theeblad na het zetten

Toen ik vond dat er tussen het zetten van de thee in glas of in een gaiwan weinig verschil zat heb ik de thee uit de gaiwan in het glazen potje gedaan. Na nog een paar opschenkingen moest ik stoppen, dit is heftige thee! Ik werd er dizzy van en m’n systeem reageerde er sterk op. Ik heb de dagen daarna nog erg genoten van deze thee. Ik heb de 5 gram in totaal zo’n 12x opgeschonken. Na het zetten was goed te zien hoe donker de bladeren zijn geworden na 30 jaar.

Dit spinnetje viel tijdens het proeven opeens op mijn schrijfblad. Ook al minstens 30 jaar dood.
Dit spinnetje viel tijdens het proeven opeens op mijn schrijfblad. Ook al minstens 30 jaar dood.

Lees meer over het rijpen van thee in m’n artikel ‘het rijpen van thee‘. Witte thee wordt over het algemeen weinig bewerkt, dat zou een reden zijn waarom ook witte thee geschikt is om te laten rijpen, de celstructuur van het blad is nog intact.

Al met al een bijzondere ervaring. Smaakervaring van pu-erh thee en jonge witte thee is wel nodig om te ervaren waarom deze thee bijzonder is. Ik heb hem nog niet voor de verkoop, misschien komt dat nog. Hij zal dan iets van €2,50 – € 3,00 per gram kosten.

2 reacties

  1. Michiel de Wit schreef:

    Wat een mooi en smakelijk verhaal! Dertig jaar oude thee. Waarschijnlijk werd je een beetje dizzy door al die indrukken die de thee in zijn 30 jaren rijpen heeft opgenomen. Zoveel indrukken tegelijk, dat is natuurlijk best overweldigend 😉

    1. Sander Kriek schreef:

      Haha dat zou goed kunnen! Eigenlijk ook ‘not done’ om zo’n thee in zo’n hoeveelheid achterover te gieten. Sorry thee!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.